Na een redelijke nacht slaap waren we wat bijgekomen van de stress van gisteren. Het personeel blijkbaar nog niet, er was sprake van nogal wat verwarring tijdens het ontbijt. Dat kwam uiteindelijk wel goed, maar het personeel kan wel wat training gebruiken vonden wij. Alles was al ingepakt, dus we konden snel de auto in op weg naar Skye. Via het koffiezaakje bij Eilean Donan Castle gingen we richting de Glenelg-veerboot die ons naar Skye zou brengen. Een iets andere route dan normaal, maar leuk om eens geprobeerd te hebben. Het eerste deel naar de boot gaf ons prachtige uitzichten op Loch Duich. Aan de andere kant van de heuvel konden we al een blik werpen op het mistige eiland, zoals Skye ook wel genoemd wordt.

De veerpont zelf was een zogenaamde turntable ferry, waarbij het plateau waar de auto’s op stonden gedraaid kan worden. De overtocht duurde slechts een paar minuutjes, maar we konden nog wel een glimp opvangen van een zeehond! Eenmaal op het eiland bleek dat het weer daar wat minder was, en onder begeleiding van een goede sloot regenwater begaven we ons richting Portree voor een sanitaire stop en het halen van wat te lunchen bij de lokale bakker. Gelukkig voor ons was het toen wel droog en er brak zelfs even een zonnetje door.

We vervolgden onze weg met een rondje over het schiereiland Trotternish, waar we als eerste The Old Man of Storr boven de weg zagen uittorenen. Het viel ons op dat er onderaan de klim tegenwoordig een gigantische (betaalde) parkeerplaats is, waar we 11 jaar geleden het met een veredelde modderpoel moesten doen. Het is logisch om alle toeristen te kunnen managen, maar ergens voelt het toch ook wat jammer dat zoiets ten prooi is gevallen aan het massatoerisme. Hetzelfde gold even later voor zowel Kilt Rock als Quiraing. Bijkomend voordeel: de wegen worden aangepakt.

Voorbij Uig besloten we te pauzeren en te lunchen, om daarna richting Dunvegan te rijden. Omdat we allebei het rijden een beetje zat begonnen te worden begaven we ons daarna richting het schiereiland Minginish, waar ons hotel voor de komende dagen staat. Omdat we wat vroeg waren stond eigenaresse Katie haar haar nog te föhnen, maar na een paar minuten wachten in de lounge werden we vriendelijk onthaald en konden we inchecken. Omdat we al een paar jaar niet geweest waren moest er natuurlijk het een en ander aan updates worden uitgewisseld.

In onze kamer besloten we de rest van de middag even lekker uit te rusten, alvorens we een drankje gingen doen in de lounge. Op dat moment checkte er ook een Amerikaans gezin uit Florida in waar we even mee aan de praat raakten voordat we mochten gaan eten. Dit was uiteraard veel te lekker en veel te veel, maar we hebben ons er doorheen geslagen! Nu tijd voor bed en morgen weer een heerlijk ontbijt!

Haste ye back!