Hiya!

Na een lekkere lange nacht slapen worden we wazkker met iets beter weer dan toen we naar bed gingen. Er is vannacht duidelijk een enorme bak water naar beneden gestort en alhoewel het droog is, ziet de lucht er nog dreigend uit. We gaan eerst ontbijten voor we ons druk gaan maken over het weer.

We zijn de laatsten, maar dat is geen probleem. Rustig eten we ons ontbijt terwijl we naar de vogels in de tuin kijken. Die verdringen elkaar om maar bij de voertoren te komen en het is een interessant maar rustgevend schouwspel.

Vanwege het weer besluiten we onze plannen aan te passen. Om niet weer voor een rivier te staan die we niet over kunnen steken pakken we een ferry. Niet om over dat riviertje te komen, maar om een stuk zee over te steken. Doel van vandaag is Raasay, een eiland tussen Skye en het Schotse vasteland. Aangekomen bij de ferryterminal moeten we nog even wachten, de volgende afvaart is over ruim een half uur. Geen probleem, we zijn de tweede in de rij dus oversteken gaat zeker lukken. Het is een stukje van 20 minuten met een mooi uitzicht. En zowaar een lekker zonnetje terwijl we over het water uitkijken. Op Skye regent het, maar Raasay ligt er zonnig bij.

Eenmaal aan de overkant sturen we eerst richting het zuiden. Het eiland is een schamele 22 bij 5 kilometer dus zoveel wegen zijn er niet. Toch is het eerste deel richting Fearns de moeite waard, door de schitterende uitzichten op de Cuillins op Skye. Gehuld in de wolken lijken het wel vulkanen en terwijl wij in de volle zon staan, zien we de regen neerdalen op de bergen aan de overkant.

Niet lang daarna stuiten we op een verlaten mijncomplex waar we een mooie wandeling maken, al blijkt het achteraf de verkeerde kant op. We zochten de oude ingang van de mijn, maar vonden bos en waterval. Ach, het was niet minder mooi.

Af en toe staan we stil om de schapen, die hier overal loslopen, er langs te laten, maar veel drukker dan dat wordt het niet. Een maal moeten we aan de kant om er twee auto’s langs te laten, een totaal andere beleving dan op Skye. We rijden terug naar de ‘bewoonde’ wereld en stoppen bij de nieuwe distileerderij hier op Raasay. Ze zijn pas twee jaar bezig dus eigen whisky hebben ze nog niet, maar we verlaten niet met lege handen het pand.

Op naar de lunch in Raasay House, ons aangeraden door Katie, de eigenaresse van het hotel waar we verblijven. De lunch en de daaropvolgende koffie smaken heel goed, en terwijl we binnen zitten valt er buiten een beetje regen. Eenmaal klaar is de zon weer doorgebroken en kunnen we richting ‘the north pole’, zoals het hier staat aangegeven.

Het voelt inderdaad (weer) als het einde van de wereld, maar wel een heel mooi stukje wereld. Bij Brochel bekijken we een oude kasteelruine die bijna uit de rots lijkt te groeien, met dit maal schitterend uitzicht op het Applecross-schiereiland op het vasteland van Schotland. Pas na het kasteel beginnen we aan de echte attractie van de dag; Calum’s Road. Een stukje weg van 3 km, aangelegd door 1 man, Calum Macleod. De council wilde de weg tussen Brochel en Arnish niet aanleggen, toen besloot Calum het zelf te doen. Het kostte hem minstens 10 jaar, en pas na zijn dood werd het geasfalteerd. Inmiddels heeft de weg zijn naam en is de man zelf tot heldendom verworden. Het is een schitterend stukje weg en je kunt niets anders doen dan heel veel respect hebben voor Calum, want wat zal het een klus geweest zijn. Wij zijn wat gewend, maar dit is op plekken zo steil, zo scherp en zo onoverzichtelijk dat zelf meerijden vermoeiend is. Maar de uitzichten zijn werkelijk elke seconde foto-waardig. Het is jammer dat de man zelf niet lang heeft kunnen genieten van zijn succes, maar wij zijn hem in ieder geval heel dankbaar.

Na Calum’s Road is het wel weer mooi geweest en wordt het tijd om richting Portnalong te gaan. Dat wordt iets later dan gedacht, we missen de ferry net en de volgende is pas een uur later. Dan maar een boekje lezen met uitzicht over de Inner Sound.

De overtocht is snel, mede geholpen door een grappige ferrymedewerker, en tegen half zes rijden we Skye weer op. Binnen niet meer dan 5 minuten rijden we langs 3 ongelukken met toeristen en we zijn gelijk weer terug in de realiteit. Portnalong is gelukkig niet ver meer en eenmaal terug zijn we moe maar voldaan.

Wat ons rest is een heerlijke maaltijd van Johnny en een avond van gesprekken in het Engels en het Duits. Ewout kan nog even de reisleider uithangen en onze Duitse vrienden van tips voorzien voordat het tijd is om naar bed te gaan. Vaste plannen voor morgen hebben we nog niet, eerst maar slapen, dan zien we wel verder.

Cheers!