Hiya,

De dag van onze vakantie was weer aangebroken, dus het standaard riedeltje ontvouwde zich, Chantal bemoeide zich met het klaarleggen van de spullen en ondergetekende zorgde ervoor dat alles met minimale ruimte in de auto past. Eenmaal ingeladen besloten we dat we de binnendoorroute naar IJmuiden ondertussen wel kenden, dus ging het over de snelweg. Totaan Haarlem, waar de brug over het Zijkanaal C blijkbaar op tilt stond, en er dus niemand meer door kon. Dan maar via het industrieterrein van Haarlem naar de boot.

Eenmaal bij de terminal konden we vrij snel door en stonden ook in no-time te genieten van een drankje in de Sky Bar, kijkend naar de laatste mensen die nog moesten inchecken. Het blijft een wonder dat je circa 3½ uur hebt om in te checken, en dat er dan nog steeds mensen zijn die te laat komen. Of iedereen nou echt aan boord was wisten we niet, maar nadat het terminalpersoneel de hekken zeker 20 minuten na sluitingstijd nog open hadden gehouden hielden ook zij het voor gezien.

De misthoorn viel dit jaar mee, en we voeren op dienstregeling uit. De variant was deze keer dat we langs de rechterkant van het forteiland voeren in plaats van de gebruikelijke linkerkant. De reden bleef ons onduidelijk, maar uiteindelijk kwamen we wel gewoon langs de havenhoofden.

’s Avonds was er na het eten de gebruikelijke troubadour, en na een prima nachtrust en dito ontbijt mochten we van de boot af, tenminste, nadat het stel voor ons had besloten om uiteindelijk toch maar hunzelf en hun kind in de auto te plaatsen.

Eenmaal door de douane was het op zoek naar de eerste winkel van de dag. Via de Costa voor een kop koffie kwamen we bij de knutselwinkel uit. Zo’n soort winkel kennen we in Nederland niet, dus er moesten wat inkopen gedaan worden. Daarna nog even snel langs de Sports Direct voor een pet en een sweater en we konden de weg weer op.

Na eerst een stuk oostwaarts te zijn gegaan besloten we bij Gretna Green alvast het souvenir-shoppen te doen, inclusief het halen van een on-the-go lunch. Daarna de snelweg op richting Glasgow, alwaar we een van de grootste winkelcentra van de UK aandeden. Niet dat we dat zo interessant vonden, maar het lag op de route en bevatte een paar winkels waar we langs wilden.

Met de auto weer een stukje verder volgeladen togen we richting Loch Lomond, vanaf waar we via Rest and Be Thankful naar de Cairndow Stagecoach Inn reden, onze slaapplaats van vanavond. Binnengekomen in de bar herkenden de stamgasten ons nog van vorig jaar, geen idee of dat een goed signaal is.

Met gevulde buikjes zitten we inmiddels op de kamer (toevalligerwijs dezelfde als vorig jaar) en maken we ons klaar voor de lange rit van morgen naar Skye.

Cheers!