Hiya!

Het Glen Hotel voldeed aan onze verwachtingen: heerlijk geslapen, een goede douche en vers gemaakt ontbijt. Ewout was in de zevende hemel, het ontbijt had zowel black pudding als haggis. Het was ietsje later dan normaal, maar na een stevig begin van de dag gingen we weer de auto in. Snel even tanken en op naar Grantown-on-Spey. Daar hebben we een adresje voor pie, heerlijk om mee te nemen voor lunch.

We doen ons eerst te goed aan een goede kop koffie en een sanitaire pitstop, voordat we onze lunch meenemen. Het duurt nog even voordat we het opeten, maar ondertussen vult de geur van chicken pie en pulled pork de auto. Zo fijn dat je inmiddels na meerdere trips dit soort adresjes weet. Na de bakker gaat de route verder omhoog, door de miezerregen naar Dava. Het een gehucht noemen is nog te veel van het goede, we rijden er dan ook eerst straal voorbij. Niet dat het ‘dorp’ bijzonder is, maar het is de plek waar we van de ‘doorgaande’ route afgaan. Ook dat is nogal sterk uitgedrukt, doorgaande wegen zijn in deze contreien niet veel meer dan de Stompwijkse weg bij ons.

Op onze grote kaart is dit een wit weggetje zonder wegnummer. Oftewel, te klein om echt een naam te hebben, maar des te leuker om te rijden. We rijden met onze wielen zowat in het water van Lochindorb, al moeten we toegeven dat er op de weg bijna net zoveel water ligt als er in het loch zit. We komen bijna geen ziel tegen en de bergen om ons heen zijn wit van ofwel wolken ofwel mist. Het geeft een bijzonder spookachtig gevoel aan het ritje. Halverwege rond het loch komt de ruïne in zicht waarvoor we deze route namen. Het blijkt een ruïne op een eilandje middenin het loch te zijn. Met het weer op de achtergrond zie je de voormalige bewoners bijna lopen.

We rijden het loch voorbij en gaan weer noordwaarts, richting de genummerde wegen. Het is een leeg landschap om ons heen, precies zoals we het mooi vinden. We laten de A-weg links liggen en nemen een ander wit weggetje om recht onder het Culloden Viaduct uit te komen. De spoorbrug die we vorig jaar in de verte zagen liggen, kunnen we nu aanraken. Eronder staand komt pas binnen hoe groot en vooral hoog het viaduct eigenlijk is. Tussen de regendruppels door schieten we een paar mooie foto’s, om daarna de rest van de route te bepalen.

Inverness kunnen we niet omheen, dan maar dwars er door. Even de A-weg op, zodat we hem zo snel mogelijk weer kunnen verlaten. Na Inverness doen we een rondje over the Black Isle, dat hadden we nog niet eerder gedaan. We ronden de Cromarty Firth en buigen weer af op een kleiner weggetje. Aan het einde van de weg stoppen we nog voor een 180 graden uitzicht over Dornoch Firth. Het wordt wat kouder en ik trek maar een trui aan. We hebben ze niet voor niets bij ons. Ewout wilde graag langs een plekje genaamd de Falls of Shin en via een single track road komen we ineens op een open plek met een grote parkeerplaats.

Het is een klein stukje steil naar beneden, maar het is het waard. Een kolkend stukje rivier met een kolkgat en een enorm kabaal. Terwijl we het statief aan het opzetten zijn, zie ik ineens iets in het water beneden. We kunnen een item van onze bucketlist afhalen, want we zien springende zalmen. We zitten blijkbaar precies in het seizoen waarin de best grote zalmen proberen tegen de waterval op te springen, om terug naar rustige wateren te gaan waar ze hun kuit af zetten. Binnen een paar minuten hebben we er al meerdere gezien en zelfs een op de foto staan. Een onverwachte verrassing aan het einde van de dag. Het is ook gestopt met regenen en we zien zelfs een mager zonnetje verschijnen.

In het bijbehorende café nuttigen we nog een drankje om daarna de Falls achter ons te laten. Het wordt tijd om richting hotel te gaan. Nog maar een klein stukje, maar ook een mooi stukje. Zonder moeite vinden we onze slaapplaats en checken we in. Weldra zitten we beneden in de bar, al is het erg stil. In het restaurant is het wat drukker, dus verhuizen we. Het eten is ok, maar niet bijzonder. Toch vermaken we ons prima, kletsen wat met de gasten en de serveerster. Morgen gaan we naar het noorden, het echte desolate land in. We hopen dat het wat minder grijs is, maar als dat niet zo is, is het ook geen probleem. Zometeen lekker slapen en morgen gezond weer op.

See ye later!