Hallo/Dobry den/Witaj,

De laatste hele dag hier in de Oberlausitz, dus de laatste mogelijkheid om lekker toeristisch te doen. We waren vanochtend dan ook vroeg opgestaan om richting het station van Zittau te gaan. Daar vertrekt namelijk een smalspoor stoomtrein naar de kuuroorden Jonsdorf en Oybin. Omdat wij Jonsdorf al eens bekeken hadden en Oybin, naar het schijnt, nog een mooie ruïne had ging onze trein naar de laatste.

Vanuit een open wagon hadden we mooi zicht op de trein en de omgeving en dus werden de nodige foto’s gemaakt. We zijn een beetje doorgerookt maar dat hoort bij de ervaring. Na een rit van bijna 50 minuten kwamen we in het kuuroord aan en aldaar besloten we de volgende trein te pakken, het toeristenboemeltje richting de ruïne van de burcht. Deze ligt namelijk een stuk hoger dan het station en gezien de benen nog niet helemaal hersteld zijn leek ons dit wel verstandig. Daarbij moeten we toch ook een dag echt toeristisch gedaan hebben.

Eenmaal boven aangekomen hadden we al uitgevonden dat Oybin naast de schone lucht (hoewel dat met de stoomtrein valt te bezien) eigenlijk alleen de burcht te bieden heeft. Dus gingen we daar maar vlot naar binnen. Binnen de poort bleek dat het kasteel zelf ook nog een behoorlijk stuk klimmen was, maar eenmaal boven werden we door verkoelende regendruppels begroet. Gelukkig trok het weer snel weer bij en konden we zonder moeite de ruïne bekijken.

De ruïne van de burcht (+ klooster) is behoorlijk goed bewaard gebleven en bood verschillende schitterende uitzichten op Oybin, Zittau en omliggende bergen. Na een kleine verfrissing in Berggasthof besloten we weer naar de uitgang te gaan, om zo het toeristentreintje richting het station te kunnen halen. Deze besloot echter 5 minuten eerder weg te gaan, waardoor wij hem net mistten en besloten maar naar het dorp te lopen. Toeristisch doen is prima, maar een half uur wachten ging ons te ver. Naar beneden lopen gaat gelukkig een stuk eenvoudiger en een kwartier later waren we in het dorp zelf.

Na een ansichtkaartje en wat lunchbaars gescoord te hebben gingen we naar het station om de trein terug te pakken. Helaas hadden we onze timing verkeerd, de eerstvolgende trein was die naar Jonsdorf, en om bij Zittau te komen konden we of in Oybin blijven wachten, of in Bertsdorf uitstappen en daar op de volgende trein wachten. Nu hadden we Oybin al gezien, dus stapten we toch maar in en bij Bertsdorf weer uit, om daar vervolgens een klein uur te wachten.

Omdat het weer wat slecht bleef stapten we in Bertsdorf in een dichte wagon weer in en niet veel later stonden we weer in Zittau. Voordat we morgen weer op weg naar Nederland gaan moeten we uiteraard nog even goedkoop tanken, dus doken we nog snel even Polen in. Daarna vlug terug naar het huisje, maar niet zonder nog even een rondje over de Oberlausitzer Dreieck gereden te hebben. We hebben de races gehoord, maar wilden ons even op het circuit wanen.

Aangekomen in het huisje besloten we om alvast het merendeel in te pakken voor morgen, zodat alleen de noodzakelijke dingen nog blijven liggen en de rest de auto in kan. Half ingepakt togen we vervolgens naar de Weberstube voor het avondmaal. Eindelijk was de stube geopend en toen we binnenkwamen bleek dat de waard zowaar eerste geworden was bij de Oberlausitzer Dreieck Rennen tijdens de zijspanrace. Dit moest uiteraard ook met de nodige bekenden gevierd worden.

Het eten was wederom erg lekker en met drie gangen achter onze kiezen vonden we het welletjes. Nog eventjes lekker hangen en daarna op tijd naar bed, morgen wacht immers een flinke trip.

Guten abend!/Dobry vecer!/Dobry wieczór!