Hallo/Dobry den/Witaj,

Deze morgen werden we op tijd gewekt door het geronk van motoren, niet ver van het vakantiepark waren namelijk de trainingen voor de Obelausitzer Dreieck Rennen begonnen. Dus iets minder fris en fruitig dan gepland aan het ontbijt en daarna richting Rathen, alwaar we de wandeling naar de Bastei zouden aanvangen. Het weer werkte in ieder geval mee, het was erg zonnig en een graad of 18.

De weg naar Rathen voerde ons weer langs Hřensko, en via een route langs de Elbe kwamen we uiteindelijk in het Kurort aan. Nu hadden wij het bezoeken van de Bastei gebaseerd op een Nederlands blog over Berlijn, maar de blogger had er niet bij vermeld dat Rathen flink toeristisch is, zeker op een zaterdag in september. Het was dus nogal druk op weg naar het dorpje.

Eenmaal een parkeerplaats gevonden liepen we naar de pont, die we moesten nemen om in Niederrathen te komen. Deze pont wordt volledig aangedreven door de stroming van de Elbe, maar helaas ook niet al te snel, zeker niet met de enorme hoeveelheid mensen die nog naar de overkant moest. Omdat Ewout aan de beklimming van de toren van gisteren blijkbaar een blessure had over gehouden en de beklimming aanzienlijk was, vreesden we de drukte op de paden en besloten we de lazy man’s way naar de Bastei te nemen. Ewout had namelijk een andere route gezien.

Terug naar Bad Schandau en vanaf daar de bordjes volgend kwamen we bij een Park + Ride aan waar we de auto achter lieten en de pendelbus naar de Bastei namen. Uit de bus was het nog een klein stukje lopen naar de Bastei zelf, waar uiteraard de nodige toeristendingen waren, zoals panorama-restaurants en souvenirwinkeltjes.

Na een slap excuus voor Bockwurst met brood bij de Imbiß daalden we af richting de verschillende uitkijkpunten en de Bastei zelf. De Bastei (en omliggende heuvels) zijn onderdeel van het National Park Sächsischen Schweiz en behoort ook tot het Elbsandsteingebirge. Bij het eerste uitkijkpunt hadden we een mooi overzicht over het Elbedal en helemaal onder ons, ook op Rathen. Op dit punt besloten we dat we er verstandig aan gedaan hadden om de P+R te nemen, het is best een behoorlijk eind omhoog.

BasteibrückeUitkijkpunt twee bood ons uitzicht op de Basteibrücke, een van de redenen dat we hier naar toe wilden. Na wat verplichte foto’s daalden we af naar de brug en genoten van het uitzicht. Iets verder doorgelopen kwamen we bij de ingang van het Felsenburg Neurathen. Dit Tintagel-achtige kasteel lag ooit tussen de rotsen van de Bastei, en is nu voor een enorm bedrag van €2,- te bezoeken. Anders dan anders besloten we de rondwandeling, nou ja, zeg maar rondklim wel te ondernemen. Niet omdat we nou zo geïnteresseerd waren in het voormalig kasteel, maar wel omdat de rondgang de beste uitzichten bood op de rotsformaties en omgeving.

Vele vele foto’s later moesten we even bijkomen van de trappen, hoogtes en uitzichten, maar er was nog wel meer te zien. Via de andere uitzichtplatformen konden we de rest van de omgeving in ons opnemen. We hebben de Bastei bij toeval op internet gevonden, maar we zijn heel blij dát we het hebben gevonden.

Inmiddels begonnen verschillende spieren wel te protesteren en besloten we terug te lopen naar de pendelbus. Uiteraard mistten we die net, maar even rustig op een bankje zitten was niet echt een straf. Een kort half uurtje later stonden we weer keurig bij onze auto. Wat is het soms toch fijn om de luie manier te nemen.

Via de welbekende kortste route kon Ewout weer even zijn innerlijke coureur kwijt en tegen de tijd dat we echt honger kregen waren we weer in Großschönau aangekomen. We probeerden nogmaals de Weberstübe, maar helaas, de eigenaar rijdt vlakbij ons huisje over het circuit. Dan maar naar de Gaststube vlakbij het vakantiepark. We hadden geluk, er was nog één tafeltje vrij, althans, dat dachten we begrepen te hebben van de eigenaar, het heftige accent belette ons het echt goed te begrijpen. Met een iets te volle maag reden we terug naar het huisje alwaar we nu nog even op de bank hangen en dan op tijd ons bed weer in gaan. Wat we morgen precies gaan doen weten we nog niet, dat lezen jullie morgen wel.

Guten abend!/Dobry vecer!/Dobry wieczór!