Een heerlijk rustige dag om uit te slapen. We zouden om 10 uur vertrekken wat inhoudt dat we om kwart over 9 ontbijten. Keurig zaten wij om de gezette tijd aan tafel en konden wij weer van een heerlijk ontbijt genieten. Vers bereidde eieren en ongeveer alles wat je verder wenst aan ontbijt.

Na het ontbijt de koffers halen en we zaten een paar minuten te vroeg in de bus. Het weer was bewolkt met een vrij stevige wind. Wat op een zanderige parkeerplaats voor nogal wat problemen zorgt. Desalniettemin gingen wij weer op weg. De lagune van Knysna zag er nu wel heel anders uit. Hoge golven en onrustig water maakt het een groot verschil met de gladde spiegel van gisteren.

De weg voerde ons terug langs Plettenbergbaai, wat ook iets onstuimiger was dan de dag ervoor. Al doet het weinig voor het mooie uitzicht. Vanaf Plett was het een vrij rechte weg naar het Tsitsikamma National Park. In principe loopt de weg naar Port Elizabeth altijd door Tsitsikamma, maar je hebt ook de keuze af te slaan en het daadwerkelijke park in te gaan. Voordat we dat deden zijn we over een aantal zeer bijzondere bruggen gereden. Onder andere over het ravijn van de Bloukransrivier, waar de echte durfal een bungeejump zou kunnen maken van meer dan 200 meter. Dat zijn wij in elk geval niet, wij zijn er lekker veilig overheen gereden. Een zijweg werd ingeslagen naar de monding van de Stormsrivier. Hier is een zeer mooi uitkijkpunt over de monding van de rivier in de Indische oceaan, en een hangbrug over de monding. Dankzij het wat stormachtige weer, was de zee behoorlijk ruig en gierde de wind door onze kleding. Eerst maar een kop koffie voor de warmte.

Een groot deel besloot de wandeling te ondernemen naar de hangbrug en ging na de koffie op weg. Een aantal jaar geleden was er nog maar een hangbrug van touwen, inmiddels was de brug met zijn tijd mee, een tweedelige brug inclusief staalkabels hing er nu. Ondanks de wind was het goed te doen en de uitzichten waren spectaculair (de foto’s in ieder geval), als je ten minste op durfde te kijken. Anderen van de groep verkozen achter te blijven en nog wat te drinken, wat rond te kijken in de shop of heerlijk uit te waaien, kijkend naar de golven die met spectaculair geweld op de klippen sloegen.

Na de stormachtige ervaring bij de Stormsrivier (nee wij hadden het zo niet eens kunnen verzinnen!), was het toch wel aangenaam om in de bus te stappen en uit de wind te zijn. Door de wind en de heftige wandeling was het inmiddels wel redelijk tijd voor lunch. Iets verderop in het park was er nog een grote toeristenstop, maar daar was het wel behoorlijk druk. Nog wel even de bus uit voor het mooie uitzicht over de kloof en wat versnaperingen, maar geen goede lunchplek. Wel werden we door Nikki getrakteerd op biltong, gezien de lunch nog even kon duren. Biltong is gekruid en gedroogd vlees, wat daarna in flinterdunne stukjes wordt gesneden. Iedereen vond het kennelijk erg lekker, het was vrij snel op. Dat moeten we onthouden, al schijnt het pas ideaal te zijn als je op de bank met een biertje rugby kijkt. Dat kunnen we ons best voorstellen.

De lunch werd uiteindelijk een latertje in Jeffreysbaai. Notabene bij een Grieks restaurant aan zee. De wereld in een land begint aardig te kloppen. Jammer dat een Grieks restaurant geen mousakka verkoopt, desalniettemin was het eten lekker.

Op naar de laatste kilometers van onze reis naar Addo. We arriveerden bij de lodge tegen zonsondergang met een nogal stormachtig uitziend terrein. De eigenaar legde uit dat ze die dag de sterkste wind in 50 jaar hadden gehad. Overal bladeren en takken, maar vervelender, geen stroom. Er was een boom op de leidingen gevallen, maar ze waren er mee bezig. In eerste instantie lijkt het romantisch, tot je met een kaars wat uit je koffer moet pakken, of je met de noodlamp naar de wc gaat en de lamp valt uit. Op dit soort momenten weet je ineens ook hoeveel je per dag met stroom doet. Telefoon leeg, maar kan niet opladen. Tsja, hoe hebben we dan een wekker? Bij het diner genoeg kaarsen op tafel, maar net niet genoeg licht om dat ene bestandsdeel te kunnen thuisbrengen. Uiteindelijk kwam alles goed en hebben we heerlijk gegeten. Nu duimen dat de stroom het snel weer doet, het is toch best praktisch. Morgen naar het daadwerkelijke Addo Elephant park, nu eerst slapen. Tot môre!