Vanuit Edinbane weer via een internetconnectie. Vandaag was de weersvoorspelling erg slecht, gezien de resten van oorkaan Katia over het land trekt. Toch blijken wij elke keer erg veel geluk te hebben met de weer. Onderweg veel regen gehad maar gelukkig niets van de harde wind en overstromingen die ze voorspelt hadden.

Vandaag ging de route naar Skye, waar we 2 nachten blijven. Vanaf Garve gingen we richting Loch Carron. Op de weg er naar toe kwamen we al een ander klein lochje tegen, wat door de mistflarden heen erg mooi was. Een kleine detour via Lochcarron om een weavery te bezoeken, alleen leek het in de advertentie heel wat groter te zijn. Al was het wel een leuk dorpje om doorheen te rijden. Terug naar het kruispunt en op naar Kyle of Lochalsh. Het was een mooie route, al was het jammer dat we er maar de helft van gezien hebben door de mist en wolken.

We waren verbazingwekkend snel bij Kyle of Lochalsh, vanwaar we de Skye Bridge konden zien liggen. Ik was maar wat blij dat we Skye via een burg konden bereiken, want nu met de ferry over het water was niet leuk geweest waarschijnlijk. Het weer was nog steeds hetzelfde maar wel met het voordeel dat al dat gevallen water ook ergens heen moest. Vanaf Loch Carron waren we al kleine watervalletjes tegen gekomen, maar op Skye werd het pas echt mooi. Nog niet ver op het eiland en we kwamen bij een kolkende waterval die Loch Ainort van water voorzag. Het goot werkelijk, maar iedereen parkeerde op het parkeerplaatsje om even snel foto’s te nemen van de kolkende watermassa. Ewout was de held in dit verhaaltje, want die weerstond de regen en ging met de camera er op uit om de waterval op de gevoelige plaat vast te leggen.

Daarna zijn we over de doorgaande route verder gegaan naar Portree. Een klein plaatsje, maar ja we zitten dan ook op een eiland. Blijkbaar wel de eerste stop voor de tourbussen, want in de coffeeshop zat een buslading Amerikanen. Na opgewarmd te zijn van de koffie/warme chocomel nog even het winkelstraatje door en in de druppels terug naar de auto. Het weer was aan deze kant van het eiland inmiddels iets beter geworden.

Als het weer redelijk zou zijn wilden we graag de lange route over het eiland nemen zodat we zo veel mogelijk van Skye zouden zien. Het weer en ook het zicht waren prima, dus we gingen voor de lange route. Eigenlijk zochten we een mooie plek om te lunchen, maar ineens zag ik een bordje met een naam die mij bekend voorkwam. Ik had het op een ansichtkaart zien staan en gaf dan ook een schreeuw om er naar toe te gaan. Achteraf had ik er heel goed aan gedaan om juist dit te onthouden, want het was er mooi! We stonden op een uitzichtpunt genaamd Kilt Rock, zo’n 90 meter boven de zee. Vanaf een van de kliffen stortte een waterval met een enorme kracht naar beneden de zee in. En alsof dat nog niet genoeg was, was er aan de andere kant van het uitzichtpunt ook nog zicht op de punt van het eiland. Aan de overkant van de zee konden we bij vlagen zelfs het vasteland van Schotland zien liggen. Al met al een van de mooiste plekken tot nu toe.

Nu we er toch stonden ook maar gelijk gelunched. Na de lunch ging de toch verder naar de noordelijke punt van het eiland. Eenmaal om de berg heen werd het weer weer wat slechter, en daardoor de mooie uitzichten ook weer wat minder. Zo zie je maar dat aan de andere kant het gras niet altijd groener is. We reden door naar de baai van Uig, waar we via een enorm krappe haarspeldbocht op af reden. Opzich is een haarspeldbocht niet erg, maar probeer er maar eens een te nemen als je aan de linkerkant van de weg rijdt. Uig ligt erg mooi gesitueerd en vanaf de berg komend gaf het een zeer mooi uitzicht. Maar inmiddels waren we erg moe geworden dus op naar Edinbane.

Het was nog maar een klein stukje, al moesten we nog wel om Loch Snizort heen. Nee ik heb de namen niet verzonnen, zoek ze maar na. Ook hier weer door de mist heen mooie uitzichten, maar jammer dat we niet zo ver konden zien. Weer de berg op en sneller nog de berg af om onze slaapplaats te zien liggen in de kom van een volgend loch. Loch Greshornish om precies te zijn. Het was een klein weggetje in maar daar was ons hotel dan. The Lodge Hotel, een oude jagerslodge uit 1543. Van buiten ziet het er oud uit, van binnen is het erg mooi authentiek. De kamer is prima in orde en de bar is gezellig. Alleen jammer dat de verwarming op gas gaat, want dat levert in de bar een wat vreemde geur op. Wat helaas bij mij ook voor wat hoofdpijn zorgt. Maar goed, niet alles kan perfect zijn. Gelukkig was het avondeten weer heerlijk en begin ik me inmiddels een steak and ale pie expert te vinden. Nu hopen dat het ontbijt morgenochtend beter is dan deze ochtend, want dat viel helaas een beetje tegen. Maar dat deed de Inshbae Lodge sowieso al. Een volgende keer gaan we er niet naar terug, alhoewel we wel lekker geslapen hebben.

Morgen gaan we de rest van Skye bekijken, en wellicht als het weer het toelaat kunnen we een bezoek brengen aan Dunvegan Castle. Het oudste bewoonde kasteel in Schotland, het hoofdkwartier van de Macloud-clan. De voorspelling voor morgen is weer regen en harde wind, maar daar geloven we inmiddels niet meer in. We zien het morgen wel en dan plannen we verder. Morgen hebben we tijd genoeg, we slapen hier immers morgen weer. Voor nu alvast weltrusten en gegarandeerd tot morgen. Als we niet ineens toch in die orkaan terecht komen en alle stroom e.d. uitvalt, maar daar gaan we maar niet van uit. Welterusten!