Dag 1

Hiya! Na ruim 2,5 jaar was het eindelijk weer zover: we mochten/konden weer naar Schotland!! Dit jaar een keer in mei omdat we ook wel eens een ander seizoen mee wilden maken. Dus vol goede moed de auto in op weg naar IJmuiden voor de overtocht, en aangekomen bij de boot konden we direct doorrijden. De vertrektijd werd niet gehaald omdat er een issue was met wat vrachtwagenchauffeurs, maar op de uiteindelijke aankomsttijd had dat geen effect. De troubadour was dit keer iemand die wel gitaar kon spelen, en met een wat moderner repertoire ook een stuk beter om naar te luisteren. De boot was echter niet vol en wat er zat was voornamelijk op leeftijd, dus een echt applaus kwam er nooit.

Dag 2

Het afschepen ging ondanks de strengere Britse grenscontrole (hallo Brexit!) vrij vlot, en we zaten dan ook binnen een half uur aan de Costa-koffie. Met ook nog wat nieuwe knutselspullen voor Chantal gingen we op weg naar het noorden. Globaal wist ondergetekende wel waar hij heen moest, maar in het grensgebied was een kleine omleiding toch noodzakelijk, omdat er nou eenmaal geen weg door het natuurgebied ging.

Na de lunch in Jedburgh (waar we beide Oad-bussen van de overtocht tegenkwamen) gingen we richting Queensferry om daar de Firth of Forth over te steken. De bruggen werden nog even gefotografeerd, maar even later bleek dat de originele Forth Road Bridge enkel nog open was voor OV en brommers. Dus toch maar de snelweg op om over de Queensferry Bridge te gaan. Wel meteen weer van de snelweg af uiteraard, en via de noordzijde van de River Forth kwamen we uiteindelijk bij Kincardine uit, en omdat ik niet helemaal op zat te letten leidde de weg mij weer de rivier over… Gelukkig konden we meteen weer de Clackmannanshire Bridge nemen om aan de goede kant van de rivier te zijn. Om vervolgens bij Stirling weer de Forth over te gaan. Vier keer is scheepsrecht zullen we maar zeggen.

We zouden slapen in een van de hotels waar we tijdens onze eerste trip (inmiddels 11 jaar geleden) ook sliepen. Er was wat verwarring over de kamer, en de pub zag er wat lichter uit, maar het was nog steeds dezelfde dive bar van toen. De barman was verder erg aardig en ook het eten was okee, maar een kapotte koelkast en het te vroeg sluiten van de keuken helpt niet mee als je best trek hebt na een dag reizen. De avond was uiteindelijk best gezellig en we gingen dan ook iets later dan gepland slapen.

Dag 3

Na een gematigd positieve nacht slapen in een veel te kort Brits bed gingen we op pad. We sliepen in dit hotel omdat we naar het circuit van Knockhill gingen. Dit deden we omdat ik een Formula Racing Experience cadeau had gekregen van mijn broers en zus. Wel besloten we om om Sterling heen te rijden, want dat leverde de dag ervoor nogal wat vertraging op.

Het racen zelf was geweldig. Ik kreeg de complimenten van de instructeur en wist mijn weg rond het circuit aardig te vinden. Met een hoop foto’s en on-board beelden gingen we weer op pad. We waren namelijk pas halverwege de dag, dus we konden nog genoeg ontdekken. Ik besloot om via Loch Leven en Perth naar Blairgowrie te rijden, en vanaf daar een binnendoorweggetje te nemen naar Pitlochry. Een mooi en interessant stuk rijden.

Na Pitlochry gingen we richting Foss, een gehucht op de zuidoever van Loch Tummel. Onderweg kwamen we nog een monument tegen ter ere van de omgekomen arbeiders die aan de Clunie Tunnel gewerkt hebben. Deze tunnel maakt onderdeel uit van een groter geheel van tunnels en dammen die de waterhuishouding van de Tummer Valley regelen. En daarbij een hoop stroom opwekken. De rest van het tripje was even uitkijken, omdat de weg echt maar één auto breed was, en de berm extreem zacht.

Eenmaal weer op de doorgaande weg zaten we achter een vrachtwagen met haast, en binnen no-time zaten we in Aberfeldy. Vanaf daar was het door naar Crieff om via Loch Earn weer in Callander uit te komen. Gezien het beperkte aanbod in ons hotel besloten we nog een oude liefde op te zoeken: The Waverley iets verderop in de hoofdstraat. Het eten was nog steeds goed, en ook het toetje mocht smaken, terwijl ondertussen de Europa League-finale tussen Eintracht Frankfurt en Glasgow Rangers aanstond. Omdat ik best moe was van het racen en rijden besloten we in de rust terug te gaan naar onze kamer, om daar wat foto’s en filmpjes veilig te stellen en te delen met geïnteresseerden.

Morgen proberen we te gaan lunchen bij The Glen Hotel in Newtonmore, waar het eten ook altijd goed is. Verder meanderen we richting Invermoriston aan Loch Ness waar we onze volgende slaapplek hebben.

Haste ye back!