Hiya!

Het eten was beroerd en de sfeer ook niet echt alles, al slapen we gelukkig wel goed. Als de wekker gaat willen we ons eigenlijk nog even omdraaien, maar we hebben vandaag een ferry te halen vandaag. Spullen inpakken en naar het ontbijt dus.

We zijn blijkbaar de laatsten en helaas voor ons lijkt het dezelfde kok als gisteren te zijn. De eieren zijn oud, de champignons veel te zout en zo kunnen we nog wel even verder. De serveerster heeft klantvriendelijkheid blijkbaar ook niet begrepen, want nog voor wij halverwege ons ontbijt zijn, heeft zij d’r jas aangetrokken en gaat ze naar huis. Wie de overige tafels afruimt of ons eventueel nog verder helpt is ons een raadsel. We blijven ook niet lang genoeg om het uit te vinden. We droppen de sleutel op de receptie en gaan naar de auto.

Eenmaal de route bepaald gaan we eerst een stukje terug om koffie te halen bij de Costa in Straiton. Een typisch shopping center, maar de koffie smaakt ten minste. Dan nog even langs de Tesco in Dalkeith. Anders dan bij ons geven ze hier geen informatie over de locatie van grote winkels, en blijkt de Tesco van Dalkeith niet in Dalkeith, maar een dorp verder, in Eskbank te zijn. Dan kun je dus blijven zoeken… Dankzij een goede internetverbinding komen we er gelukkig en we slagen voor de boodschappen.

Op naar het eerste doel van vandaag; het plaatsje Duns. Uiteraard doen we dat niet over de doorgaande route ,maar met een omweg. We moeten het nog afleren zeg maar. Via het Whiteadder Reservoir en een handjevol kleine plaatsjes komen we op plaats van bestemming. Toegegeven, het was wel een hele mooie route met een mooi uitzicht over Edinburgh en de Firth of Forth.

Voor als je je inmiddels afvroeg wat we in Duns moeten, hier staat het, recentelijk heropende, museum over Jim Clark, Formule 1-legende en overleden op Hockenheim in 1968. Het is niet groot, maar ze hebben wel een enorme collectie aangaande deze man. Alle bekers die hij ooit gewonnen heeft (hij heeft maar 8 jaar geracet), inclusief alle parafernalia die je als winnaar krijgt. Ewout kijkt zijn ogen uit en is als een kind zo blij dat er ook een simulator aanwezig is. Het is even werken om in de Lotus-replica uit de jaren ’60 te komen en erg comfortabel zit het niet maar als de medewerker de simulatie start is Ewout één grote grijns.

Het kost even om de layout van het circuit onder de knie te krijgen en het is best werken in een auto zonder stuurbekrachtiging. Coureur zijn in de jaren ’60 was geen kinderspel. Maar hij brengt het er goed van af, dat mag ook gezegd worden. Na een krap uurtje hebben we alles wel gezien en gaan we onze eigen auto weer in. Ewout mag nog even de coureur uithangen op de kleine achterafweggetjes voor we de doorgaande route weer bereiken.

Vanaf Coldstream, het laatste dorpje van Schotland, gaan we de ‘grote’ weg weer op. Lunchen besluiten we vlak voor de boot te doen zodat we daar niet meer over na hoeven denken. Het weer is goed, maar de omgeving niet enorm inspirerend. Dat is helaas jammer. We kunnen wel lekker doorrijden en tegen drie uur eten we bij de grote gele M. Niet erg boeiend, maar wel snel en genoeg. Nog vijf minuten rijden en we zijn bij de boot. Blijkbaar is inchecken moeilijk want de auto’s voor ons doen er behoorlijk lang over. Wij rijden daarentegen in twee minuten door naar ons aangewezen pad.

We staan dit keer helemaal achteraan de boot op dek 3, dat wordt morgen nog een hele tour om terug bij de auto te komen. Maar dat is morgen pas, nu eerst naar de hut. Even wachten op de lift want vijf verdiepingen is wel erg veel, en we doen de deur van de hut open. Dezelfde boot, twee deuren verder dan op de heenreis. Met de vouchers voor het eten op zak blijken we eerder af te varen dan gedacht, een compleet half uur eerder zelfs. Nu hoeven we ons alleen nog maar te vermaken totdat het bedtijd is en dan zijn we weer thuis als we wakker worden.

Het was een mooie reis met veel nieuwe plekken en belevenissen. Sommige hotels waren eens maar nooit weer, sommige plekken gaan we zeker nog eens bezoeken. Nu eerst maar eens bijkomen van de reis en dan langzaamaan weer gaan plannen voor de volgende. Tot die tijd,

Cheers!