Hiya!

Het regent als we wakker worden. En goed ook. We hadden overigens ook best nog een uurtje langer kunnen slapen, dit is het beste bed tot nu toe. Helaas, als we nog langer uitslapen hebben we geen ontbijt en dat zou ook jammer zijn. Tijdens het ontbijt blijkt dat we vandaag nog wel wat meer regen gaan zien. Het zijn de resten van orkaan Dorian en dat uit zich hier in regen en wind.

Eenmaal op weg gaan we naar een laatste adresje dat we hebben, de Highland Bakery in Grantown-on-Spey.  Op de route zien we hier en daar wat blauwe lucht en gaat de zonnebril wel op. Al is het maar om niet constant in die witte wolken te staren. Net voorbij Aviemore staan we nog even in de file voor wegwerkzaamheden. Op deze specifiek plek ook nog met konvooiwagen, dus het is even geduld hebben. Zo slecht ziet het asfalt er hier nou ook weer niet uit. We kunnen ons betere plekken bedenken om wat aan de weg te doen, maar ja.

Bij de Highland Bakery genieten we van een goede kop koffie met een klein gebakje er bij. Het smaakt nog steeds heerlijk en als we konden namen we de hele vitrine mee. Als de cafeïneverslaving is gevoed gaan we de weg weer op. Ewout heeft een soort van route bedacht en die leidt ons, met wat omwegen, eerst naar Findhorn. Hier bewonderen we kort de enorme spoorbrug, het regent te hard om het uitgebreid te bekijken.

Langs de Findhorn River rijden we de kleine weggetjes weer op. Bijna missen we de afslag, maar dan rijden we naar Farr. Op de kaart lijkt het geen echt interessante weg, maar niets is minder waar. Eerst over een veerooster, dan de bocht door en we lijken wel geland op de maan. Een klein bordje heet ons welkom op ‘The Moor’. Het klinkt wat onheilspellend en met de slagregens en keiharde wind is het dat ook wel. Als we heel even stil staan om een foto te maken gaat de hele auto heen en weer en binnen tellen ben je drijfnat. Niet te veel stoppen dus, al is het wel heel mooi. Haarspeldbochten, een weggetje amper breed genoeg voor onze auto en in totaal twee tegenliggers, Ewout is in zijn element. Het is dat het takkeweer is, anders is het hier vast nog mooier.

Terug in de ‘bewoonde’ wereld komen we heel traditiegetrouw een sportevenement ingereden. Het blijkt de Rat Race Coast to Coast te zijn. De laatste etappe is een fietstocht van Cawdor Castle naar Fort Augustus, 50 mijl over heuvelachtig terrein met, laten we zeggen, minder dan gunstig weer. De fietsers, en het zijn er behoorlijk veel, staan zo ongeveer stil en zijn compleet verregend. En dan moet het ergste stuk nog komen. We moeten rustig rijden om veilig langs de grote hoeveelheid fietsers te komen wat het voor ons ook geen prettig stuk maakt. Toch zitten we liever in de auto dan op zo’n fiets.

In Fort Augustus blijkt er een heel kampement opgezet en het wemelt er van de mensen. Doorrijden is de beste optie, ook al wilden we er in eerste instantie gaan lunchen. Dat gebeurt nu in Invermoriston. De hoeveelheden water die er naar beneden komen is bizar, maar weinig aan te doen. Na de lunch begeven we ons weer in de richting van het hotel. Via een hele hoop lochs gaan we naar het zuiden tot aan Fort William. Snel nog even koffie halen, en van het kleine stukje heen en weer naar de Costa is Ewout al drijfnat. Het is ook voorzichtig rijden; met het vele staande water overal wordt de weg er niet beter op. Het is over zessen als we weer bij het hotel aankomen.

Tijd voor het diner. Wat we willen eten is snel besloten en ook vrij snel geserveerd. De tent zit vol, maar alles smaakt weer goed. Ewout weet het laatste stukje cheesecake te regelen en de maagjes zitten weer overvol. Langzaam wordt het weer wat rustiger en net als we er aan denken om naar de kamer te gaan, komt de zoon van de baas binnen. Daar hebben we vorig jaar een aantal uur mee door Aviemore gehobbeld dus we raken in gesprek. Uiteindelijk worden we tegen half twaalf de bar uitgezet. We dachten dat het een vroege avond zou zijn, het werd een latertje.

Morgen onze laatste volle dag in Schotland en we kunnen het rustig aan doen. Het is nu vooral hopen op beter weer, dat maakt alles toch net iets aangenamer. Nou ja, als het maar af en toe droog is, dat is prima.

Cheers!