Hiya!

Na de drukke dag van gisteren stond er voor vandaag een reisdag op het programma, maar eerst moest er nog een ontbijt weggewerkt worden. Omdat het gisteren wat tegen viel hield Chantal het vandaag bij toast en yoghurt. De kok kwam nog wel even zijn excuses aan bieden voor de toch wel erg zachte medium eieren.

Gezien de rekening gisteravond al was voldaan konden we direct weg, op zoek naar een afvalstation. Waarom? Nou, als je al bijna twee weken een significant deel van de dag in de auto zit heb je best wel een hoop koffiebekertjes, blikjes, zakjes en dergelijke, en het werd nu wel tijd om dat op te ruimen. De vuilniszak achter de bestuurdersstoel was dus aardig vol, maar een afvalstation werd niet gevonden. Dan maar eerst koffie halen bij Robertson’s.

Met een kop koffie en een routebeschrijving rijker reden we snel naar het afvalstation, waar we dus al twee keer aan voorbij waren gereden. Het was voor de grootte van het dorp een flink afvalstation waar je echt alles kon scheiden, tot aan afgedankte koelkasten aan toe. Eenmaal het afval gedumpt reden we naar de ferry. Al vrij snel mochten we die op en konden we ons voorbereiden op een ruwe overtocht, de wind was namelijk nog niet gaan liggen.

Op zee hadden we mooi zicht op de oude verdedigingswerken van Orkney, al moesten we van tijd tot tijd wel schuilen voor de hoosbuien. Eenmaal aangekomen in Gills Bay begon de zon te schijnen en al snel waren we bij Wick. We hadden besloten hier wat te eten te halen bij de Tesco, en zo geschiedde. Gewapend met brood en beleg gingen we de weg weer op richting Helmsdale, of zoals wij het noemen, Helm’s Deep.

Onderweg werden we nog wel even opgehouden door wat wegwerkzaamheden. Blijkbaar had de Highland Council nog ergens een paar duizend ponden slingeren voor het repareren van het wegdek. Jammer genoeg betrof het maar een stuk van ongeveer een mijl… Nog een paar duizend mijl te gaan dus.

Na een slaapverwekkend stuk over de A9 achter tal van langzamere weggebruikers zoals tractors, campers en toeristen reden we het schiereiland The Black Isle op. Hier zit een brouwerij die ik wilde bezoeken. Wij op zoek naar een bord op de (inmiddels tweebaans) doorgaande weg, staat deze naar goed Brits gebruik achter de afslag die je moet hebben…  Geen zin om mensen af te snijden besluit ik een afslag door te rijden om daarna weer een stukje over een binnendoorweg terug te rijden. Bij de brouwerij werden wat speciale biertjes gekocht voor thuis, en na het proeven van een alcoholarm biertje gingen we weer op pad, nu richting het eindstation.

Het eindstation betrof deze keer The Glen Hotel in Newtonmore. Al vaker geslapen en veel vaker gegeten, dus we weten wat we kunnen verwachten. De eigenaar herkent ons nog en de kamer die we hebben gekregen is volgens ons de beste van het hotel: breed bed, ruime badkamer en de kamer zelf is ook niet klein.We boffen dus.

De spullen gedropt gingen we naar de bar voor een drankje en niet veel later het eten. Dit is zoals verwacht weer erg lekker, en na een kleine pauze past het toetje ook nog wel.

We stappen dus moe en voldaan ons (ruime) nestje in, en wat we morgen gaan doen weten we nog niet. We willen jullie wel vragen op te houden met de regendans, want de vooruizichten zijn nogal nat. Bij voorbaat dank.

Cheers!