Hiya!

We hadden gisteravond onze herbergier al om een tip gevraagd wat we deze dag konden doen. Hij suggereerde ons richting de noordkust bij Nairn te gaan en daar de weg richting het oosten te volgen. En eigenlijk is het altijd een goed idee om dit soort tips op te volgen.

Het werd wat laat door kleine problemen met het reisverslag, maar toen we eenmaal sliepen hebben we ook goed geslapen. Na het opstaan volgde het eerste echte Schotse ontbijt van de vakantie. We zijn duidelijk nog niet gewend aan de portiegroottes, dus helaas moest Ewout het opgeven om zijn bord leeg te eten. Met een volle buik en goede moed de auto in en op weg naar Nairn. Het eerste stukje is doorgaande route, maar na Aviemore buigen we af op de echt kleine weggetjes.

In Carrbridge stoppen we kort om een hele mooie en hele oude brug te fotograferen. Een kort overleg over de route en een nog kleiner weggetje brengt ons bij de oevers van Lochindorb. Hier waren we vorig jaar ook, al kwamen we toen precies van de andere kant. Toen was het heel mistig en hing er een sfeertje waar Edgar Allen Poe jaloers op zou zijn. Nu is het zonnig en warm, met een achtergrond van zwarte regenwolken. De sfeer was toen beter, het zicht was dat nu.

In deze contreien verandert het landschap bij bijna elke bocht die je door gaat. We begonnen in de bergen van de Cairngorms, bij Lochindorb is het meer een maanlandschap, als we doorrijden in de richting van de kust komen we in een mix van Zuid-Frankrijk met hooibalen en een dik bos. Navigeren is hier lastig, de meeste weggetjes zijn op onze kaart witte weggetjes en de dorpjes te klein om genoemd te worden. Over de grotere wegen komen we er ook prima en eenmaal in Nairn is het tijd voor een kop koffie. We kiezen een klein zaakje op de hoofdstraat en drinken er een prima bak koffie.

Terug in de auto rijden we verder langs de kust richting Findhorn. Het is een hele mooie baai die wel wat weg heeft van de Italiaanse Rivièra, zeker door de felle zon die de auto hard opwarmt. De donkere regenwolken blijven achter ons en met de zon mee rijden we naar Lossiemouth. Weer een mooie beschutte haven en nog steeds mooi weer. We lunchen in de haven, in wat lijkt op het enige restaurant van het dorp. Uiteraard kan het zijn dat er meer zijn, we hebben alleen niet gezocht. Het eten is in ieder geval heerlijk en met een voldaan gevoel gaan we terug de weg op.

Nadat we de kust nog verder gevolgd hebben, eindigen we onze tocht langs de kust met een hoogtepunt in het kleine dorpje Portknockie. Nou ja, eigenlijk bijna buiten Portknockie, het bordje is zo klein dat je er bijna aan voorbij zou rijden. Het is dat Ewout een auto met dakkoffer ziet staan en denkt dat dat bijna gegarandeerd andere toeristen moeten zijn. Dat klopt, en dat daar onze bestemming is ook. Een rotspartij die vaak gezien is op Instagram, zien we nu eindelijk in het echt: Bow Fiddle Rock. Een door de natuur uitgesleten rotsformatie die bijzonder veel op een viool en strijkstok lijkt. Langzaam zal deze rotsformatie verder uitslijten, nu is de fiddle vooral bewoond door heel erg veel schreeuwende meeuwen.

Het is een schitterend uitzicht, zeker met de zon in de rug en de frisse zeelucht in het gezicht. De wandeling is maar kort, maar we zijn wel even heerlijk uitgewaaid. Toch verrassend dat de kust bij Nairn vrijwel vlak en zanderig is, terwijl er hier steile kliffen zijn met schitterende rotsen. Nog vreemder is het dat er in het volgende dorp ook gewoon weer een baai is, inclusief strand. Bow Fiddle Rock is een spectaculair einde aan een mooie en zonovergoten dag. Inmiddels is het wel tijd om terug te gaan, de tijd is harder gegaan dan we ons realiseerden. We pakken de snelste route terug en even voorbij Keith begint het te regenen. Dit keer een stuk flinker dan de kleine buitjes tijdens de rest van de dag. Geen probleem verder, wij zitten droog in de auto en vermaken ons prima met de mooie uitzichten.

Weer in het hotel gaat Ewout voor een korte hardlooproute en hij is net op tijd terug voor het avondeten. Het is druk in de pub maar daar smaakt het eten niet minder om. We bedanken onze herbergier voor de tip, die blij is dat we het naar ons zin hebben gehad. We kletsen nog wat na met de jongens uit de keuken voordat de herbergier ons er vriendelijk uitzet. Nog even ons drankje opdrinken en dan lekker slapen.

Morgen gaan we op zoek naar de hulpjes van de kerstman, hopelijk is het weer ons nogmaals goedgezind. Duimen mag, dan lees je morgen of het geholpen heeft!

See ye later!