Dia dhuit!

Zoals gezegd hadden we besloten om ons vermaak vandaag buiten Dublin te zoeken, de drukte van de stad waren we inmiddels wel zat. Dus op weg naar het treinstation om daar met de DART door de voorsteden van Dublin te trekken. Onderweg gingen we eerst nog wel op zoek naar wat ontbijtbaars, maar dat werd uiteindelijk pas bij het station zelf gevonden.

Met een broodje ‘Pig in Blankets’ en een DART-dagkaart in de hand stapten we de trein/metro/randstadrail-van-Dublin in richting het zuiden. Na de Liffey overgestoken te zijn kwamen we eerst door het Aviva Stadium om vervolgens koers te zetten richting de baai van Dublin.

Via Dún Laoghaire komen we bij onze eerste stop: Killiney. Gelegen aan een mooie baai stelt het dorp zelf niet heel veel voor, het lijkt vooral een buitenplaats voor de Dubliners die het wat breder hebben. Wel is er een mooi kiezelstrand waar we even op uitwaaien en waar de lokale bevolking graag een duik neemt, ongeacht de temperaturen.

Het leuke van een dagkaart is dat je zo weer op de trein kan springen, dus we gaan verder naar de volgende bestemming: Bray. Dit badplaatsje heeft zijn station voorzien van mooie mozaïeken die de geschiedenis van het station uitbeelden. Wij stappen uit en besluiten een zijstraat in te duiken op zoek naar koffie. Dit vinden we al snel bij een Italiaans literair café. Het is er binnen erg krap, maar de koffie en de broodjes zijn er heerlijk. Met een voldaan gevoel lopen we nog even naar het centrum om vervolgens via een parallel lopende weg weer terug naar het station te lopen. Het stadje zelf biedt verder niet zo veel.

We stappen de DART weer in richting Greystones, een iets levendiger plaatsje dan Bray. Blijkbaar wordt dit plaatsje veel door Dubliners gebruikt om uit te waaien, want het is er een drukte van jewelste (voor lokale begrippen). Na een wandeling langs de kustlijn besluiten we nog wat te gaan drinken voordat de trein richting Dublin weer komt. Deze gaat namelijk maar een keer per uur, dus je moet een beetje timen.

De pub waar we zaten was duidelijk niet berekend op de toestroom aan mensen. Toen we gingen zitten hadden we nog 50 minuten tot onze trein ging, toen we eindelijk konden bestellen nog 35 en toen we onze drankjes kregen nog 25. Gelukkig hadden we dorst en zat alles er snel in, maar we waren blij dat we geen borrelhapje besteld hadden. Eenmaal weer in de DART besloten we om terug te gaan naar het hotel om nog even kort te rusten voor het eten. Vanaf het station naar het hotel werden alvast wat potentiele dinerlocaties vastgesteld.

Na even uitgerust te hebben besloten we toch om naar de meest dichtbij zijnde pub te gaan. Dit bleek een goede keuze, want het eten was er erg lekker, voldoende en de bediening was prima. Uiteraard word je even lastig gevallen door een paar dronken Ieren die zich tegen alle toeristen aan willen bemoeien, maar daar weten we ons prima uit te babbelen.

Het leuke van deze pub is dat ze ook daadwerkelijk live muziek boden. De band bestond uit een violist en een gitariste en de nodige bekende Ierse (en Schotse) klassiekers kwamen langs, welke door de gasten van de pub luid, maar niet al te zuiver werden meegezongen.

Zodoende hebben we dus een topavond gehad, waarna we kunnen concluderen dat Dublin ons wat ‘tough love’ gegeven heeft. Ook voor niet dronkaards is er genoeg leuks te beleven ’s avonds, al zal je wel op zoek moeten naar de juiste pub. De rest van de stad is leuk om een dag doorheen te wandelen, maar het biedt naar onze mening niet genoeg pluspunten om de zeker aanwezige minpunten op te heffen. Misschien moeten we het nog eens proberen zonder alle kerstdrukte, maar voor nu heeft het ons hart nog niet kunnen stelen.

Morgen gaan we weer richting huis, al hopen we dat de mist in Nederland niet teveel gedoe gaat geven. Tot die tijd vullen we onze uren met nog een laatste wandeling door de stad, maar daarover morgen meer.

Go dtí amárach!