We hoopten vandaag heerlijk uit te slapen, het uitslapen is wel gelukt, het heerlijk helaas niet. Ach, slaap is toch voor watjes. Op naar het ontbijt, maar gezien we in een hotel zitten is het wel een buffet. Het eten was verder niet bijzonder, maar we zijn in ieder geval weer gevoed.

De reis vandaag voerde ons eerst in de richting van Glastonbury. Onderweg moesten we nog wel even tanken bij een lokaal tankstation. Het enige probleem: onze pinpas werd niet geaccepteerd door het apparaat. Tsja, wat nu? Heel simpel, de eigenaar reeed met Ewout wel even naar de pinautomaat, dan was het probleem snel opgelost. Onderweg hebben ze nog heel gezellig gekletst over de omgeving Valkenswaard, waar de pompbediende blijkbaar ook even gewoond heeft. Je maakt nog eens wat mee.

Eenmaal aangekomen in Glastonbury was het even zoeken naar een parkeerplek, en met sommige asociale autorijders wordt dat soms nog best lastig. Eerst aangeven dat je niet weggaat en zodra wij dan richting het volgende parkeerterrein rijden toch weggaan. Ach, het volgende parkeerterrein was niet veel verden en een paar pence goedkoper.

Het plan was om naar Glastonbury Abbey te gaan, maar we vonden £ 7,- p.p. toch wat te gortig voor een beperkte ruïne. Dan maar het dorpje in. Glastonbury is een paganistisch dorp en om de 5 meter is wel een winkel met wierook, helende edelestenen en dergelijke te vinden. Wij besloten ons er niet door te laten verleiden maar om voor de kerk op het gras te gaan zitten en even te ontspannen. Een straatmuziekant met gitaar zorgde voor wat achtergrondmuziek en voor de afwisseling was het iemand die zowel echt gitaar kon spelen, kon zingen en ook nog een goede muzieksmaak had.

Na lekker bruin gebakken te zijn werd het tijd om wat bruin gebakken lunch te halen. Bij een blijkbaar zeer populaire bakker een lokale pasty en een saucijzenbroodje gehaald en deze heerlijk in de zon opgegeten. Nog even de hoofdstraat op en neer om de rest van het dorp te bekijken en vervolgens op weg naar Wells.

Wells is een oud dorpje met daarin een flinke kathedraal en een bisschoppelijk paleis. Na de markt overgestoken te zijn bekeken we eerst even kort het paleis alvorens richting de kathedraal te gaan. De façade is mooi en breed, maar lijkt door de stompe torens niet af. Ewout probeerde het geheel nog zonder mensen op de foto te krijgen, maar net toen de laatste persoon voor de kathedraal weg liep werd hij rücksichtlos omsingeld door een groep Duitse toeristen. Dan maar wel een paar mensen op de foto.

Naast de kathedraal ligt nog een zeer mooi straatje Vicars Close. Dit, schijnbaar, oudst bewoonde straatje van Engeland werd vroeger bewoond door de leden van het kerkelijk koor. Ondanks wat trage toeristen lukte het hier wonderbaarlijk genoeg wel om de straat leeg op de foto te krijgen.

Om de dorst van de wandeling wat te lessen werd er koffie gehaald bij de Costa, ons goed bekend na 2 weken Schotland én een beter alternatief voor de Starbucks. Na nog een korte stop bij de Waterstones (uiteraard de boekwinkel) gingen we weer de auto in op weg naar Cheddar Gorge.

De eerste paar honderd yards na het bord “Cheddar Gorge” vonden we niet echt speciaal en we kregen al bijna een teleurgesteld gevoel toen de weg opeens bochtiger begon te worden en er bocht na bocht hogere rotswanden opdoemden. Zulke wegen rechtvaardigen de aanschaf van een glazen dak op je auto; wat een prachtig zicht. Uiteraard werden er ook de nodige foto’s gemaakt en even later reden we het dorp Cheddar binnen. Je zou bij het dorp Cheddar veel kaaswinkels verwachten maar we hebben er niet een kunnen spotten.Het was hier niets dan toeristische trekpleisters, dus reden we snel via de hoofdweg weer terug richting Wells.

Vanaf daar besloten we binnendoor richting het westen te gaan om niet weer over dezelfde weg te gaan. Onderweg helaas nog een keer verkeerd gereden door een onduidelijke omleiding, maar uiteindelijk kwamen we weer op de weg naar het hotel uit. Ondergetekende was inmiddels in slaap gevallen in het ondergaande zonnetje, dus Ewout ging zelf op zoek naar een pub om wat te eten. In Minehead werd helaas niks gevonden, dus werd er een dorp terug gestopt bij The Butchers Arms.

Het eten was niet voor beiden voldoende, maar omdat de pinmachine kapot was konden we helaas geen dessert nabestellen. Gelukkig hebben we nog voor een weeshuis snacks en snoep in de auto, dus het hoefde geen groot probleem te zijn. Nu nog even lekker relaxen op de kamer en dan nog een poging om lekker uit te slapen. De reis morgen voert ons naar Bath, en dan naar onze een na laatste slaapplek alweer. Geen lange reis maar wel weer genoeg te doen en zien morgen.

Cheers!