Tot onze spijt was het ons laatste ontbijt bij Pat en Allen. Of het lag aan het feit dat het ons laatste ontbijt was, of aan het feit dat het zondag was, maar wat een enorm ontbijt was het. Waar we de afgelopen dagen moeite hadden met de grootte van de portie, waren de porties vanochtend ineens verdubbeld. Moedig hebben wij ons door het ontbijt gewerkt, dus voorlopig hoefden we niet te eten.

Daarna de laatste spullen gepakt en gedag gezegd tegen onze gastheer en –dame. Wij hebben, voor ons gevoel, nu een echte Engelse B&B-ervaring gehad. Op de valreep nog wat tips gekregen van Allen en toen moesten we toch echt op weg.

De rit vandaag was lang, maar ging zeker in het begin sneller dan gedacht. Het verschil is goed te merken tussen een zonnige zaterdag en een druilerige zondag. Doordat het eerste stuk heel wat sneller reed dan gedacht, konden we in Weymouth de grotere doorgaande weg af en de kustroute weer volgen.

Na het beroemde Chesil Beach aanschouwd te hebben kregen we een keur aan kustplaatsen met onder meer: Seaton, Beer, Dawlish en Teignmouth. Het ene plaatsje zag er weer net wat anders uit dan het volgende, wat in ieder geval meer variatie gaf dan de strook plaatsen rondom Brighton. Na Teignmouth stopten we bij Labrador Bay om te genieten van onze inmiddels traditionele eenvoudige lunch, bestaande uit een halve baguette met ham en kaas.

Met wederom een volle maag gingen we verder naar Torquay. De lezersvraag: welke wereldberoemde serie speelde zich af in deze badplaats? Omdat de tijd toch wat leek te gaan dringen besloten we wat meer gas te geven en via Totnes direct naar Plymouth te rijden.

Dit leverde wat extra tijd op, dus na de mooie Tamar Bridge gepasseerd te zijn besloten we om het laatste stukje binnendoor te gaan rijden. Tot aan Callington ging dit prima, maar puur op de kaart en de bewegwijzering kwamen we niet bij onze volgende B&B. Dit vooral omdat door de hoge beplanting aan beide zijden van de weg oriëntatie een lastig verhaal wordt. Via Callington en met behulp van de routebeschrijving kwamen we er dan toch.

We werden weer vriendelijk ontvangen en kregen de tip om bij een pub tegenover de kerk te gaan eten. Het eten was hier zeker prima, maar het was vooral grappig om de lokale bevolking de zojuist uitgevoerde mis te horen bespreken. Na weer een genereus diner terug over de smalle weggetjes en nog even een cup of tea om de avond mee af te sluiten. We gaan weer op tijd naar bed, morgen wacht ons het mooie Dartmoor National Park.

Cheers!