De eerste dag was ook gelijk een hele vroege dag. 7 Uur werden we opgehaald door mijn vader, half 8 ging de trein. Op tijd op het perron om nog een bakje koffie en wat ontbijt te halen en dan heerlijk rustig in de trein te stappen. Precies de reden waarom we met de trein gaan en niet met het vliegtuig. Koffers in het bagagerek, eten en koffie at the ready. De volgende twee uur heerlijk wakker geworden terwijl we naar het voorbijzoevende landschap keken en wat kletsten. Eigenlijk sneller dan we dachten waren we op Bruxelles-Midi. Trein uit, op het station wat te lunchen gehaald en op naar de Eurostar voor ons tweede stuk trein.

De terminal van de Eurostar is alsof je op het vliegveld bent, dat wat we juist niet wilden. Border control, security check en nog een border control. Gelukkig wel een heel stuk vlotter dan op een vliegveld. Uiteraard waren we veel te vroeg bij de terminal , oftewel even wachten voordat we de trein in mochten. Maar eenmaal in de trein heb je een vaste plek, daar hoeft niet over gevochten te worden. In geen tijd reden we de duisternis van de kanaaltunnel in en keurig om vijf voor twaalf (lokale tijd) liepen we St. Pancras International station binnen. NS, het kan dus wel!

We volgden de bordjes en kwamen uit bij een bottleneck vol mensen. Het had wat voeten in de aarde om de Oystercard (de Londense versie van de ov-chipkaart) op te laden, maar uiteindelijk lukte alles. Met de metro naar het hotel om eindelijk de koffers te dumpen, en dan de stad in. Het hotel ligt letterlijk naast de metro, dus daar hoeven we weinig moeite voor te doen. We fristen ons even op en verhuisden nog van kamer, wegens geen kluis in de eerste kamer, en liepen daarna terug naar de metro.

Onze eerste dag hadden we redelijk gepland dus we gingen op naar Piccadilly voor de grootste boekhandel van Europa. De metro is druk en warm, maar gelukkig vrij makkelijk. Snel stonden we op Piccadilly Circus, en nog sneller waren we de straat in. Jeetje, wat is dat plein druk en toeristisch. Op naar de boekhandel, de Waterstones. Als kinderen in een snoepwinkel hebben we daar rondgelopen op de zes (!) verdiepingen tot we besloten dat we moesten stoppen of de rest van de week brood eten. Dineren konden we ook in de boekwinkel, dus met een tas vol boeken, een mooi uitzicht op de stad en heerlijke fish and chips was het een geweldige eerste maaltijd.

We hadden nog een uurtje te killen en besloten na een wandeling nog een drankje te doen. Naast de deur van het theater, lekker makkelijk. Zeven uur, mooie tijd om het theater in te gaan. De productie die hier draait is inmiddels ouder dan ondergetekende, het zegel voor de deur leert ons dat de show is begonnen op 9 oktober 1986. Maar goed, de zaal in wetende dat we goede plekken hebben. De stoeltjes zijn wat krap en het theater lijkt overvol, maar dat kan ons niets schelen. We zitten immers bij The Phantom of the Opera. Een ruime twee en half uur later zijn we beiden nog ondersteboven. Wat een productie, wat een sets maar vooral, wat een stemmen hebben de toneelspelers. Het was geweldig!

Daarna weer lekker terug naar het hotel en slapen, het is een behoorlijk drukke dag geweest. De metro was nog steeds druk en warm, maar de reis gng redelijk vlot. In het hotel nog even wat gehangen en daarna lekker geslapen. Inmiddels is het ochtend en hebben we al genoten van een Engels ontbijt, zometeen weer verder met de stad verkennen. Hopelijk vandaag wel een verslag op tijd, maar gisteravond waren we simpelweg te moe. Snel meer verhalen, maar voor nu,
Cheers!