De avond tevoren was afgesproken dat Ewout de route zou plannen. Marc wist niet meer waar we nog heen konden dus liet deze belangrijke taak aan zijn oudste zoon. Met een beetje hulp was de route gauw beslist. De dag begon als gewoonlijk met een rit naar het metrostation, en van daar uit naar de stad. Eerste halte Gendarmenmarkt. Op de hoek van de Gendarmenmarkt zit een grote chocoladewinkel, die de meest mooie creaties in de etalage heeft staan. De beer van Berlijn uit chocola, maar ook de Gedächtniskirche, Brandenburger Tor, Reichstag en zelfs de Titanic. Wat die laatste met Berlijn te maken heeft ben ik nog niet achter. De Gendarmenmarkt wordt gezien als het mooiste plein van Berlijn. Midden op het plein staat het concertgebouw, geflankeerd door twee bijna identieke kerken. Links de Deutscher Dom en rechts de Französischer Dom. Als je even op het plein zit zie je de verschillen. Het is zeer zeker het mooiste plein van Berlijn wat wij gezien hebben. Heerlijk rustig en weinig mensen. Nu zijn we het er toch al over eens dat Berlijn een hele rustige stad is in vergelijking met andere grote steden. Het verkeer is niet al te druk en ook valt de toeristendrukte mee.

Aan de Gendarmenmarkt zat een winkel waar wij graag nog even heen wilden, de Ampelmann shop. De Ampelmann is het vrolijke mannetje uit de Oost-Duitse voetgangers-oversteeklichten. Inmiddels heeft het een cultstatus en zie je hem in vele souvenirs terug. Vandaar dat wij er toch ook wel wat van mee wilden nemen. Vanaf de Gendarmenmarkt zijn we doorgereisd naar de Alexanderplatz. Ons doel was om vanaf hier naar de Fernsehturm te gaan en dan ook de hele korte liftreis naar boven. Alleen zodra we binnen waren bleek de rij zodanig lang dat we nog minstens een uur moesten wachten. Gezien het eindelijk een dag met mooi weer was besloten we er niet op te wachten. Op de Alexanderplatz nog wel even koffie gedronken en lekkere taart gegeten.
Met bus 100 zijn we vervolgens doorgereden naar de Berliner Dom. Een zeer mooi gebouw, zeker ook door de Altes museum wat er naast staat. Waar de Dom neobarok is, is het museum oud Grieks. Helaas hebben we de Dom niet van binnen gezien, want we waren het er met zijn vieren over eens dat zeven euro per persoon entree wel erg veel is. We zijn er wel nog een stukje om heen gelopen maar ook hier een deel afgezet vanwege werkzaamheden.

Terug met de bus naar Alexanderplatz om vanaf daar de metro naar Ostbahnhof te nemen. Het was een verassing voor de ouders waar we nu weer heengingen. De plaats van bestemming was de East-Side Gallery. Een groot stuk Berlijnse muur waar kunstwerken op gemaakt zijn. Het is het langst nog bestaande stuk muur en ook het bekendste. Het is gemaakt door kunstenaars van over de hele wereld, in verschillende stijlen. Sommige zijn erg leuk, sommige zijn niet te begrijpen. Gelukkig was er halverwege een kunststrand aangelegd met een beachbar, want het is best een flink stuk om te lopen. Bijna aan het einde nog een leuke ervaring aan de oostkant van de muur, namelijk een aantal Trabantjes die door de stad rijden. Erg grappig om te zien! Het metrostation was best nog een eindje lopen, vanwaar we doorreisden naar Wittembergerplatz. Het is een schattig klein stationnetje met een memoriam aan de concentratiekampen voor de deur. Vanuit hier was de planning om een groot stuk over de Kurfürstendam te lopen. Het is een mooie brede laan met een keur aan winkels er aan. Uiteraard is het zondag dus praktisch alles is dicht maar dat mag de pret niet drukken. Door een nodige sanitaire stop ook nog even het Europa-center van binnen gezien. Helaas staat de Gedächtniskirche in de steigers vanwege restauratie, maar de nieuwe toren hebben we wel kunnen beschouwen.

Er was van te voren al besloten dat we deze avond schnitzel zouden eten, dus de zoektocht naar een restaurant kon beginnen. Terwijl we verder liepen checkten we overal de menukaart. Waar je denkt dat een restaurant wat schnitzels verkoopt in Duitsland niet moeilijk moet zijn, is het in Berlijn niet makkelijk te vinden. Halverwege de Kurfürstendam zijn we omgekeerd want iedereen was inmiddels wel aan het eind van zijn Latijn. Toevalligerwijze nog een paar Stolpersteine tegen gekomen en ook gelijk gefotografeerd. Uiteindelijk werd besloten dat we de metro terug zouden nemen naar Wittembergerplatz, omdat daar een restaurant zou zitten wat schnitzels verkocht. En inderdaad, helemaal gelijk. De bediening was wat sacherijnig, maar het eten was goed. Na het eten de laatste keer de metro in en op naar het huisje. Morgen gaan we weer richting huis, dus vroeg naar bed zodat we uitgerust zijn als we weer aan de terugreis beginnen. Het was een mooie tijd in Berlijn en we komen zeker nog terug. Maar nu eerst maar weer naar huis.